เรื่องหมู่บ้าน บ้านของฉัน สวนของฉัน

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ทุกคน ที่แวะอ่าน วันนี้จะมาเล่าเรื่อง เกี่ยวกับหมู่บ้านของฉัน "หนองภูเวียง" คือ หมู่บ้านของฉัน เป็นหมู่บ้านเล็กๆ ในประเทศลาว ลงมาทางใต้ จากเวียงจันทร์ ไม่ไกล เดินทางด้วยรถยนต์ ไม่ถืงชั่วโมง  โดยขี่รถผ่าน ถนนปูน หรือ ถนนคอนกรีต และ เข้าหมู่บ้านด้วยถนนลูกรัง ขนาดหมู่บ้านไม่ใหญ่มาก มีบ้านประมาณ 40กว่าหลังคาเรือน แต่ว่าคนในหมู่บ้าน ไม่แล้งน้ำใจ นะจ้ะ😊

คนส่วนใหญ่ในหมู่บ้านฉัน จะเป็น ญาติกัน เกีอบทั้งหมด และ มีนามสกุล ไม่กี่นามสกุล ประมาณ 4-5 นามสกุล ในหมู่บ้าน แต่นามสกุลที่ใหญ่ที่ สุด คือนามสกุล "หลวงสามาด หรือ หลวงสามารถ" และ ครอบครัวฉันก็นามสกุล หลวงสามารถ

อาชีพส่วนใหญ่ของคนที่นี่ คือทำนา ทำสวน และ เลี้ยงควาย และครอบครัวฉัน ยังได้ ทำนา ทำสวน และ ยังได้สร้างเถียงนาไว้อีกด้วย นอกจากนั้นครอบครัวของฉันได้สั่งหีนและทราย อย่างหนื่งคันรถเป็นเงินลาวก็ 1,500,000 กีบ (หรือเป็นไทยบาท ก็ประมาณ 3,000 บาท) และ ก้อนอิฐปูนเป็นจำนวนหนื่ง

ในสวนของฉันได้เลี้ยง เป็ดไก่ และ หมู ไว้ด้วยนะ นอกจากนี้ ในสวนของฉัน แม่ฉันได้ ปลูกมันสำปะหลังไว้ข้างๆ สวน แปลงเล็กๆ พอได้ขายเอาเงินมาใช้จ่ายในครอบครัวได้ค่ะ แต่อาชีพหลักของแม่ ฉัน ก็คือทำนา แม่ฉันได้ที่นา ซึ่งเป็นมรดก มาจาก ยาย เป็นจำนวน ?? ไร่ และ ได้ที่ทำสวน อีกประมาณ ?? ไร่ เราอยู่กันอย่างเงียบสงบ

แม่ฉันต้องเกี่ยมท่อนพันธุ์ จะใช่ท่อนพันธุ์มันสำปะหลัง 10-12เดือน ตัดทิ้งไว้ไม่เกีน 15วัน และ มีควายาวประมาณ 15-20 ชม .มีตาถี่ และมีจำนวนตาไม่น้อยก่วา 5 ตา เพราะว่ามันจะมีโอกาสในการงอกได้สูงมาก.